![Picture](/uploads/9/8/8/0/98809314/published/anubis.jpg?250)
ანუბისი (ბერძნ. Άνουβις; ძველეგვიპტურად „ინპუ“) — ძველ ეგვიპტური სიკვდილის ღმერთის ბერძნული სახელი. ძველად გაიგივებული იყო ტურასთან და შემდგომშიც ხშირად გამოისახებოდა ტურის ან ძაღლის თავით. მას შემდეგ, რაც რომის იმპერიაში ისიდას კულტი გავრცელდა, ბერძნები და რომაელები ანუბისს ამ ღმერთის მსახურად მიიჩნევდნენ. ამავე პერიოდში მას მის თანამგზავრადაც აღიარებდნენ. ითვლება სეთისა და ნეფტიდას შვილად. საკულტო ცენტრს წარმოადგენდა ქალაქი კასა (ბერძნ. კინოპოლისი – ძაღლის ქალაქი). აქადური ტრანსკრიპციის მიხედვით სახელ ანუბისის ეგვიპტურად ვოკალიზაციება მოხდა როგორც ანაპა. ანუბისის სახელის მოხსენიებით შემორჩენილი ყველაზე ძველი ცნობა მიეკუთვნბა ეგვიპტის ძველი სამეფოს პერიოდს, სადაც ის ფარაონის დაკრძალვის რიტუალში მოიხსენიება. იმ დროისთვის ანუბისი იყო გარდასული სამეფოს ყველაზე მნიშვნელოვანი ღმერთი, თუმცა მოგვიანებით ის ოსირისმა ჩაანაცვლა.
![Picture](/uploads/9/8/8/0/98809314/anubis-god.jpg?250)
ისტორია:
ეგვიპტური რელიგიის განვითარების ადრეულ საფეხურზე ეს ტურისმაგვარი ღვთაება მიცვალებულთა შთანმთქმელი იყო. მოგვიანებით ანუბისმა მისი ცხოველური წარმომავლობის დამადასტურებელი მხოლოდ გარკვეული დეტალებიღა შეინარჩუნა. ნეკოროპოლის სიუტის (ლიკოპოლის) ღმერთობისას ანუბისი ქალაქის მთავარ ღვთაებას — მზის ღმერთს, მგლისსახოვან უპუატუას („გზათა გამხსნელი“) ექვემდებარება. თოტის მსგავსად, ანუბისიც მიცვალებულთა ამენტში („იდუმალი ადგილი“; „დასავლეთი“) მიმცილებელი იყო — ასე ერქვა საიქიო სამყაროს, რომლის გავლითაც ხვდებოდა მიცვალებულის სული ოსირისის სამყოფელში. იქ ორმოცდაორი ღვთაებრივი მსაჯული წყვეტდა გაეგზავნათ სული „იალუს ველად“ თუ საბოლოოდ მოეკვდინათ მოწამეობრივი სიკვდილით.
საკულტო ცენტრი - ლიკოპოლისი, სინოპოლისი.
მშობლები- რა (ადრეული მითი), სეთი და ნეფტიდა(მოგვიანებით.
და-ძმა -ჰოროსი.
შვილ(ებ)ი -კებეხეტი.
ეგვიპტური რელიგიის განვითარების ადრეულ საფეხურზე ეს ტურისმაგვარი ღვთაება მიცვალებულთა შთანმთქმელი იყო. მოგვიანებით ანუბისმა მისი ცხოველური წარმომავლობის დამადასტურებელი მხოლოდ გარკვეული დეტალებიღა შეინარჩუნა. ნეკოროპოლის სიუტის (ლიკოპოლის) ღმერთობისას ანუბისი ქალაქის მთავარ ღვთაებას — მზის ღმერთს, მგლისსახოვან უპუატუას („გზათა გამხსნელი“) ექვემდებარება. თოტის მსგავსად, ანუბისიც მიცვალებულთა ამენტში („იდუმალი ადგილი“; „დასავლეთი“) მიმცილებელი იყო — ასე ერქვა საიქიო სამყაროს, რომლის გავლითაც ხვდებოდა მიცვალებულის სული ოსირისის სამყოფელში. იქ ორმოცდაორი ღვთაებრივი მსაჯული წყვეტდა გაეგზავნათ სული „იალუს ველად“ თუ საბოლოოდ მოეკვდინათ მოწამეობრივი სიკვდილით.
საკულტო ცენტრი - ლიკოპოლისი, სინოპოლისი.
მშობლები- რა (ადრეული მითი), სეთი და ნეფტიდა(მოგვიანებით.
და-ძმა -ჰოროსი.
შვილ(ებ)ი -კებეხეტი.
![Picture](/uploads/9/8/8/0/98809314/published/anubis-wallpaper.jpg?250)
მისი ძალები და შესაძლებლობები:
ბნელი მაგია.
ტურების ფიზიოლოგია.
ნეკრომანტია - აკონტროლებს გარდაცვლილებს.
სიმართლის სტიმული.
უკვდავება.
უბერებლობა.
რეგენერაციის უნარი.
ზეადამიანური ფიზიკური ძალა - ისტორიების თანახმად,ანუბისს აწეული აქვს სასახლის ნანგრევები და მისი ძალების სკალა თამაშებიდან და გადმოცემებიდან დაახლოებით 50ტონაზე მეტყველებს.
ზეადამიანური გამძლეობა,ამტანობა.
ზეადამიანური რეფლექსები,ყნოსვა,სმენა და მხედველობის არეალი.
მაგიური გამანადგურებელი ბლასთების სროლის უნარი.
აქვს გამოცდილება ხელჩართულ ბრძოლებში,საბრძოლო ხელოვნებებში და ომებშიც კი.
გააჩნია სხვადასხვა იარაღები და არტეფაქტები,რომლებსაც ძალიან კარგად იყენებს.
ბნელი მაგია.
ტურების ფიზიოლოგია.
ნეკრომანტია - აკონტროლებს გარდაცვლილებს.
სიმართლის სტიმული.
უკვდავება.
უბერებლობა.
რეგენერაციის უნარი.
ზეადამიანური ფიზიკური ძალა - ისტორიების თანახმად,ანუბისს აწეული აქვს სასახლის ნანგრევები და მისი ძალების სკალა თამაშებიდან და გადმოცემებიდან დაახლოებით 50ტონაზე მეტყველებს.
ზეადამიანური გამძლეობა,ამტანობა.
ზეადამიანური რეფლექსები,ყნოსვა,სმენა და მხედველობის არეალი.
მაგიური გამანადგურებელი ბლასთების სროლის უნარი.
აქვს გამოცდილება ხელჩართულ ბრძოლებში,საბრძოლო ხელოვნებებში და ომებშიც კი.
გააჩნია სხვადასხვა იარაღები და არტეფაქტები,რომლებსაც ძალიან კარგად იყენებს.